Studiuesit mbrojnë teorinë e tyre se oksigjeni molekular ekzistonte në Tokë 2.5 miliardë vjet më parë
Kur u shfaq për herë të parë në Tokë oksigjeni molekular, gazi që të gjitha format e mëdha dhe komplekse të jetës në Tokë sot kërkojnë për të funksionuar?
Për më shumë se 15 vjet, puna e një ekipi shkencëtarësh të udhëhequr nga Ariel Anbar, profesor në Shkollën e Universitetit Shtetëror të Arizonës për Eksplorimin e Tokës dhe Hapësirës, ka avancuar rastin që ky gaz biologjikisht kritik u shfaq për herë të parë të paktën 2.5 miliardë vjet më parë. Duke filluar me një çift studimesh të botuara në vitin 2007, ekipi analizoi kiminë e shkëmbinjve sedimentarë të vendosur në shtratin e lashtë të detit.
Rezultatet zbuluan prova të gazit në oqeane 2.5 miliardë vjet më parë, shumë kohë përpara se mençuria konvencionale të thoshte se ai duhej të kishte ekzistuar. Sot, studime të shumta të mëvonshme kanë forcuar rastin për këtë “fryrje” të hershme të oksigjenit molekular.
Gjetjet nxitën debat në komunitetin shkencor. Fjala e fundit në atë debat u botua më 7 prill në Science Advances nga Anbar dhe ekipi i tij. Në “Komentin Teknik mbi “Riekzaminimi i 2.5-Ga “frymë” e intervalit të oksigjenit tregon në oqeanin anoksik përpara GOE”, ata trajtojnë një sfidë të kohëve të fundit ndaj studimit të tyre novator.
Sfida u shfaq vitin e kaluar. Sipas një studimi të udhëhequr nga studiues në Caltech dhe të publikuar në vitin 2022, interpretimet e vitit 2007 ishin të pasakta. Shkencëtarët argumentuan se shkëmbinjtë e ekzaminuar nga Anbar dhe ekipi i tij nuk ishin ruajtur mirë, dhe kështu nuk mund të përdoren për të gjurmuar ndryshimet në mjedisin e lashtë të Tokës.
“Është e mrekullueshme të shohësh të tjerët të gjenerojnë të dhëna të reja në përpjekje për të sfiduar supozimet që qëndrojnë në themel të punës sonë,” tha Anbar. “Të dhënat e lashta janë të ndërlikuara, kështu që këta shkëmbinj kërkojnë shqyrtim të kujdesshëm dhe të vazhdueshëm. Por ne nuk i gjetëm argumentet e tyre bindëse.”
Historia e oksigjenit në formën e molekulës së oksigjenit në Tokë tërheq një interes të madh nga shumë shkencëtarë, sepse ai prodhohet nga fotosinteza. Pra, të dish se kur filloi për herë të parë të lërë gjurmë në mjedis është një mënyrë për të mësuar rreth historisë së vetë jetës.
Shkencëtarët e dinë se prodhimi biologjik i molekulës së oksigjenit la një gjurmë të madhe në Tokë duke filluar rreth 2.4 miliardë vjet më parë, pas asaj që shpesh quhet Ngjarja e Madhe e Oksidimit. Por çfarë erdhi më parë? Ndonjëherë debatet janë të nxehta.
Duke rishikuar studimin e vitit 2022, Anbar dhe ekipi i tij zbuluan se dy grupet kërkimore po krahasonin mollët dhe portokallet. Ndërsa studimi origjinal u fokusua në kiminë e përgjithshme të shkëmbinjve, sfiduesit u përqëndruan në nyjet dhe venat e vogla të bëra nga piriti – i njohur zakonisht si ari i budallait.
“Të dhënat e reja janë të hollësishme, por ato nuk janë shumë të rëndësishme për të kuptuar oqeanet e lashta,” tha Anbar. “Nyjet e piritit u rritën kur lëngjet e nxehta kaluan nëpër këta shkëmbinj edhe pasi ishin formuar për herë të parë. Ne e kemi ditur gjithmonë se këto nyje ekzistonin. Në punën tonë, ne u përpoqëm të shmangnim arin e këtij budallai. Në vend të kësaj, ne u fokusuam në kiminë e të gjithë rock sepse kjo është një mënyrë për të parë këtë lloj ndryshimi.”
Përveç vënies në dukje të formimit të vonë të nyjeve të piritit, kritika e ekipit theksoi disa dobësi të tjera në argumentet e sfiduesve, veçanërisht një dështim për të adresuar gamën e plotë të provave gjeokimike inorganike të molekulave të oksigjenit që janë shfaqur që nga punimet e vitit 2007.
“Ne i qëndrojmë studimit tonë origjinal,” tha Anbar. “Por debati është i rëndësishëm! Shkenca nuk ka të bëjë vetëm me marrjen e përgjigjes së duhur. Ajo ka të bëjë gjithashtu me atë që të tjerët mendojnë se është e drejtë për të parë nëse ka ndonjë vrimë. Ne e dimë nëse idetë tona janë të drejta nëse ata mund t’i rezistojnë shqyrtimi.