Moment kyç në evolucionin e jetës në Tokë të kapur në fosile
Hulumtimi i udhëhequr nga Curtin ka datuar për herë të parë me saktësi disa nga fosilet më të vjetra të jetës komplekse shumëqelizore në botë, duke ndihmuar në gjurmimin e një momenti kryesor në historinë e Tokës kur detet filluan të mbusheshin me forma të reja jete – pas katër miliardë vjetësh që përmbanin vetëm mikrobet njëqelizore.
Autori kryesor, studenti i doktoraturës, Anthony Clarke, nga grupi Timescales of Mineral Systems brenda Shkollës Curtin të Tokës dhe Shkencave Planetare, tha se për të përcaktuar moshën e fosileve, studiuesit përdorën shtresat e hirit vullkanik si faqerojtësit në sekuencën gjeologjike.
“E vendosur në guroren Coed Cochion në Uells, e cila përmban shfaqjen më të pasur të jetës detare të cekët në Britani, ne përdorëm rrjedhjet nga një vullkan i lashtë që i mbuloi kafshët si një shënues kohor për të datuar me saktësi fosilet në 565 milionë vjet, të saktë deri në 0.1 për qind”, tha zoti Clarke.
“Me fosile të ngjashme Ediacaran të gjetura në vende anembanë botës, përfshirë në Australi, datimi i fosileve i identifikon ato si pjesë e një komuniteti të lashtë të gjallë që u zhvillua ndërsa Toka u shkri nga një epokë globale e akullit.
“Këto krijesa në një farë mënyre do të ngjasojnë me speciet moderne detare si kandil deti, por në mënyra të tjera do të jenë të çuditshme dhe të panjohura. Disa duken si fier, të tjerët si lakra, ndërsa të tjerët u ngjanin stilolapsave të detit.
Bashkautori i studimit, Profesor Chris Kirkland, gjithashtu nga Timescales of Mineral Systems Group në Curtin, tha se fosilet janë emëruar sipas kodrave Ediacara në vargmalet Flinders të Australisë Jugore, ku u zbuluan për herë të parë, duke çuar në periudhën e parë të re gjeologjike të krijuar në më shumë se një shekull.
Fosilet, duke përfshirë krijesa si Aspidella terranovica në formë disku , shfaqin disa nga dëshmitë më të hershme të organizmave shumëqelizorë në shkallë të gjerë, duke shënuar një moment transformues në historinë biologjike të Tokës.
“Fosilet e Ediacaran regjistrojnë reagimin e jetës ndaj shkrirjes nga një akullnajë globale, gjë që tregon lidhjen e thellë midis proceseve gjeologjike dhe biologjisë.
“Studimi ynë nënvizon rëndësinë e të kuptuarit të këtyre ekosistemeve të lashta në mënyrë që të zbulohen misteret e së kaluarës së Tokës dhe të formësohet kuptimi ynë i evolucionit të jetës.”