Kina fillon montimin e superkompjuterit të saj në hapësirë

foto

Kina ka lançuar 12 satelitët e parë të një rrjeti satelitor orbital superkompjuterësh prej 2,800 satelitësh, raporton Space News. Satelitët, të krijuar nga kompania ADA Space, Zhijiang Laboratory dhe Neijang High-Tech Zone, do të jenë në gjendje të përpunojnë vetë të dhënat që mbledhin, në vend që të mbështeten në stacionet tokësore për ta bërë këtë për ta, sipas njoftimit të ADA Space (i përkthyer në mënyrë automatike).

foto

Satelitët janë pjesë e programit “Star Compute” të ADA Space dhe i pari i asaj që ajo e quan “Konstelacioni i Llogaritjes me Tre Trupa”, shkruan kompania. Secili prej 12 satelitëve ka një model të integruar të inteligjencës artificiale me tetë miliardë parametra dhe është i aftë të kryejë 744 operacione tera për sekondë (TOPS) – një masë e fuqisë së tyre të përpunimit të inteligjencës artificiale – dhe, së bashku, ADA Space thotë se ata mund të menaxhojnë pesë operacione peta për sekondë, ose POPS. Kjo është goxha më shumë se, të themi, 40 TOPS të kërkuara për një kompjuter Microsoft Copilot. Qëllimi përfundimtar është të kemi një rrjet prej mijëra satelitësh që arrijnë 1,000 POP, sipas qeverisë kineze.

foto

Satelitët komunikojnë me njëri-tjetrin deri në 100 Gbps duke përdorur lazerë dhe ndajnë 30 terabajt hapësirë ​​ruajtjeje midis tyre, sipas Space News. 12 satelitët e lançuar javën e kaluar mbajnë ngarkesa shkencore, duke përfshirë një detektor polarizimi me rreze X për kapjen e fenomeneve të shkurtra kozmike, siç janë shpërthimet e rrezeve gama. Satelitët gjithashtu kanë aftësinë për të krijuar të dhëna binjake dixhitale 3D që mund të përdoren për qëllime si reagimi ndaj emergjencave, lojërat dhe turizmi, thotë ADA Space në njoftimin e saj.

Përfitimet e të paturit të një superkompjuteri në hapësirë ​​shkojnë përtej kursimit të kohës së komunikimit, sipas South China Morning Post. Gazeta vëren se transmetimet tradicionale satelitore janë të ngadalta dhe se “më pak se 10 përqind” e të dhënave satelitore arrijnë në Tokë, për shkak të gjërave si bandwidth i kufizuar dhe disponueshmëria e stacionit tokësor. Dhe Jonathan McDowell, një historian hapësinor dhe astronom në Universitetin e Harvardit, i tha gazetës: “Qendrat orbitale të të dhënave mund të përdorin energjinë diellore dhe të rrezatojnë nxehtësinë e tyre në hapësirë, duke zvogëluar nevojat për energji dhe gjurmën e karbonit”. Ai tha se si SHBA-ja ashtu edhe Evropa mund të kryejnë projekte të ngjashme në të ardhmen, shkruan SCMP.