CEO i OpenAI akuzon Meta-n për rekrutimin e ekspertëve të AI-së me bonuse nënshkrimi prej 100 milionë dollarësh

Drejtori ekzekutiv i OpenAI, Sam Altman, pretendon se Meta po ofron 100 milionë dollarë bonuse nënshkrimi për të joshur zhvilluesit e tij, një veprim që ai ia atribuon problemeve të brendshme të Metës me inteligjencën artificiale dhe vonesave në projekte. Kjo përshkallëzon luftën e talenteve me rrezik të lartë që po formëson të ardhmen e inteligjencës artificiale.

Drejtori ekzekutiv i OpenAI, Sam Altman, e ka akuzuar publikisht Metën se po përpiqet t’i shfrytëzojë zhvilluesit e tij me bonuse nëntëshifrore nënshkrimi, një përshkallëzim dramatik në luftën e ashpër të talenteve midis dy tiganëve të inteligjencës artificiale. Gjatë një interviste të kohëve të fundit, Altman pretendoi se Meta ka bërë oferta me paketa kompensimi deri në 100 milionë dollarë, ndërsa gjigandi i mediave sociale garon për të kompensuar për vështirësitë e veta në zhvillimin e inteligjencës artificiale.

Akuza publike e paraqet konkurrencën e fortë për studiuesit elitarë të inteligjencës artificiale si një betejë me rreziqe të larta të nxitur nga dëshpërimi i perceptuar i Metës. “Kam dëgjuar që Meta na mendon si konkurrentin e saj më të madh”, tha Altman në podkastin Uncapped. Ai pohoi se fushata agresive e rekrutimit filloi pasi Meta mbeti prapa në iniciativat e saj të inteligjencës artificiale, duke iu referuar konkretisht vështirësive të kompanisë me modelin e saj gjuhësor Llama 4 dhe vonesës së konsiderueshme të versionit të saj kryesor “Behemoth”.
Ky konflikt është më shumë sesa një rivalitet korporativ; është një tregues i zymtë i presionit të madh dhe kostove astronomike që përcaktojnë fazën tjetër të zhvillimit të IA-së. Për industrinë e teknologjisë, kjo sinjalizon se malli më i vlefshëm nuk është më vetëm kodi ose fuqia llogaritëse, por ekspertiza njerëzore e nevojshme për të ndërtuar të ardhmen. Altman shtoi se, sipas dijenisë së tij, asnjë nga “njerëzit e tij më të mirë” nuk i kishte pranuar ofertat.
Pretendimet e Altman kanë gjetur terren pjellor, pasi Meta ka qenë duke u përballur me një krizë të brendshme të dokumentuar mirë për muaj të tërë. Kompania ka vuajtur nga një rrjedhje e konsiderueshme talentesh, me një raport të majit që zbulon se 11 nga 14 autorët origjinalë të punimit themelor të Llama ishin larguar nga kompania. Ky largim u ndërpre nga largimi i profilit të lartë i Joëlle Pineau , ish-kryetares së respektuar të grupit Fundamental IA Research (FAIR) të Meta-s, në prill. Të dhënat nga një raport i SignalFire e përforcojnë këtë rrëfim, duke treguar se Meta kishte një nga normat më të larta të largimit të talenteve të IA-së në industri.
Kjo trazirë duket të jetë një simptomë e problemeve më të thella. Në janar, punonjës anonimë që postuan në platformën Blind përshkruan një “modë paniku” brenda divizionit të IA-së të Meta-s pas publikimit të modeleve shumë efikase nga konkurrenti DeepSeek . “Inxhinierët po lëvizin me shpejtësi për të analizuar DeepSeek dhe për të kopjuar gjithçka që mundemi prej tij”, shkroi një inxhinier, ndërsa një tjetër shtoi, “Menaxhmenti është i shqetësuar për justifikimin e kostos masive të GenAI org”.
Këto vështirësi të brendshme u përkeqësuan nga shtyrja publike e modelit më ambicioz të Metës, Llama 4 “Behemoth”, i cili u shty për në fund të vitit 2025 ose më tej për shkak të problemeve të performancës.
Në përgjigje, Meta është detyruar të reagojë. Kompania ristrukturoi divizionin e saj të IA-së në dy ekipe të reja, Produktet e IA-së dhe Fondacionet AGI. Në një memo të brendshme, Drejtori i Produkteve Chris Cox shpjegoi se riorganizimi ishte hartuar për të rritur pronësinë e ekipit, duke sqaruar njëkohësisht varësitë e brendshme, një veprim i qartë për të adresuar joefikasitetet dhe për të përshpejtuar inovacionin.
Duke u përballur me pengesa të brendshme, Meta është drejtuar te burimet e saj të mëdha financiare në një përpjekje për të blerë rrugën e saj drejt një pozicioni udhëheqës. Bonuset nëntëshifrore që Altman pretendon se janë vetëm një aspekt i një vale shpenzimesh shumë më të mëdha. Në një veprim dramatik në mesin e qershorit, kompania finalizoi një investim prej 14 miliardë dollarësh për një pjesëmarrje prej 49% në Scale AI , një firmë kritike për etiketimin e të dhënave. Marrëveshja ishte një përpjekje e qartë për të blerë si një tubacion të rëndësishëm të dhënash ashtu edhe talente të nivelit të lartë duke instaluar themeluesin e Scale për të udhëhequr një ekip të ri “superinteligjence” .
Megjithatë, edhe kjo strategji agresive është përballur me vështirësi. Vetëm një ditë pasi u konfirmua marrëveshja, burime të njohura me çështjen zbuluan se klienti më i madh i Scale AI, Google, po planifikonte të shkëpuste lidhjet për shkak të shqetësimeve se aksionet e Meta-s kompromentonin neutralitetin e firmës . Pasojat nxjerrin në pah një realitet të ri në garën e armatimit të IA-së, me Jonathan Siddharth, CEO të firmës rivale Turing, duke argumentuar se laboratorët kryesorë të IA-së tani po e kuptojnë se “neutraliteti nuk është më opsional, është thelbësor”.
Ky nivel shpenzimesh po bëhet normë në një fushë ku kostot po rriten ndjeshëm. Hulumtimet e fundit nga Epoch AI tregojnë se shpenzimet e trajnimit të modeleve të inteligjencës artificiale në nivel të lartë janë rritur në mënyrë eksponenciale. Kjo mbështetet nga një analizë nga Raporti i Indeksit të IA-së 2025, i cili vlerësoi koston e trajnimit për Gemini Ultra të Google në 192 milionë dollarë dhe modelin Llama 3.1 të Meta në rreth 170 milionë dollarë. Në këtë kontekst, një bonus prej 100 milionë dollarësh për të siguruar një studiues të vetëm të domosdoshëm bëhet një shpenzim biznesi i llogaritur, megjithëse marramendës.
Presioni mbi Meta-n nuk është vetëm i brendshëm; ai po ushtrohet pa pushim nga një valë e re konkurrentësh më të dobët dhe më të shpejtë. “Paniku” i përshkruar nga punonjësit e Meta-s u shkaktua fillimisht nga suksesi i DeepSeek, një firmë kineze që prodhonte modele të nivelit të lartë me efikasitet të jashtëzakonshëm. Tani, peizazhi konkurrues po ndryshon përsëri.
Vetëm këtë javë, startup-i MiniMax me seli në Shangai lançoi modelin e tij M1 në një sfidë të drejtpërdrejtë ndaj DeepSeek . MiniMax po e pozicionon M1 si një alternativë superiore në shumë fronte. Studiuesit e MiniMax pohuan në dokumentin teknik të modelit se arkitektura e tij e re kërkon dukshëm më pak fuqi llogaritëse si për trajnim ashtu edhe për përdorim në botën reale, duke e bërë atë dukshëm më efikas se rivali i tij. Për më tepër, MiniMax lançoi modelin e saj nën një licencë plotësisht me burim të hapur Apache 2.0, një veprim i synuar për të tërhequr zhvilluesit e ndërmarrjeve duke ofruar mbrojtje më të forta ligjore sesa licencat kufizuese të përdorura nga konkurrentët.
Kjo konkurrencë intensive dhe shumëpalëshe nga lojtarë të rinj globalë është ajo që në fund të fundit nxit mjedisin me rreziqe të larta në Silicon Valley. Kërcënimi i vazhdueshëm i tejkalimit në inovacion nga një rival më efikas i detyron gjigantët si Meta të jenë në një pozicion të vështirë, ku shpenzimi i miliarda dollarëve për blerje dhe gjoja ofrimi i bonuseve nëntëshifrore për talentet bëhet një domosdoshmëri e perceptuar për mbijetesë.
Prandaj, akuza publike e Altman-it bën më shumë sesa thjesht ekspozon një rivalitet. Ajo i hap rrugën gjendjes së trazuar të industrisë së inteligjencës artificiale, ku krizat e brendshme, kostot astronomike dhe konkurrenca e pamëshirshme e jashtme kanë krijuar një mjedis nën presion. Taktikat agresive të Metës janë një simptomë e qartë e këtij realiteti të ri, duke demonstruar përpjekjet e jashtëzakonshme që një gjigant teknologjik do të bëjë për të rimarrë pozicionin e tij dhe për të shmangur mbetjen prapa në garën për të përcaktuar të ardhmen.