Raketat e NASA-s kërkojnë për rrotullime të ngjashme me uraganin në atmosferën e sipërme

foto

Një ekip raketash i NASA-s do të fillojë së shpejti misionin e tij për të studiuar rrotullimet gjigante, të ngjashme me uraganin në atmosferën e sipërme për të kuptuar modelet e motit që ndikojnë në të gjithë planetin.

foto

I quajtur Eksperimenti Vorticity (VortEx), misioni do të nisë nga Qendra Hapësinore Andøya në qytetin Andenes në Norvegjinë veriore. Dritarja e nisjes do të jetë midis 17 dhe 26 marsit, sipas Qendrës Hapësinore Andøya.

Objektivi kryesor i misionit është të mësojë se si erërat në lartësi të mëdha prodhojnë një fenomen të njohur si valët e lëvizjes, tha NASA.

Valët e lëvizjes janë impulse të mëdha energjie që nxisin ndryshime ku atmosfera e Tokës përzihet në hapësirë.

Sipas NASA-s, valët e lëvizjes ndodhin kur një shpërthim ose shqetësim e shtyn papritur ajrin më të dendur lart në një zonë me presion më të ulët, duke krijuar një lëkundje ndërsa atmosfera përpiqet të balancohet.

Këto lëkundje çojnë në valë që përhapen ose valëzohen larg burimit të shqetësimit, shtuan ata.

foto

“Ato mund të vijnë nga afrimi i fronteve të stuhisë, ose nga erërat që godasin malet dhe dërgohen lart,” tha Gerald Lehmacher, një profesor i fizikës në Universitetin Clemson në Karolinën e Jugut dhe hetues kryesor për misionin VortEx.

Ndërsa valët e valëzimit valëzohen, ato gjithashtu mund të lëvizin lart dhe të kalojnë nëpër shtresa të qëndrueshme të atmosferës. Duke vepruar kështu, ata mund të prodhojnë rrotullime gjigante ajri.

Këto rrotullime, ose vorbulla, besohet se shtrihen dhjetëra milje. Për shkak të madhësisë së tyre të madhe, vorbullat janë shumë të mëdha për t’u matur dhe studiuar me qasje konvencionale, tha NASA.

Për të kapërcyer këtë, Lehmacher projektoi VortEx për të matur vorbullat.

Sipas NASA-s, misioni VortEx do të përdorë katër raketa që do të lëshohen dy në të njëjtën kohë. Çdo palë përbëhet nga një fluturues i lartë dhe një fluturues i ulët, të lëshuar me një distancë prej disa minutash.

Fluturuesit e lartë do të masin erërat dhe do të arrijnë kulmin në rreth 224 milje (360 kilometra), tha NASA. Fluturuesit e ulët, që arrijnë afërsisht 87 milje (140 kilometra) lartësi, do të masin densitetin e ajrit, gjë që ndikon në formimin e vorbullave.