Sa i madh është universi në të vërtetë

foto

Pikërisht mbi ju është qielli – ose siç do ta quajnë shkencëtarët, atmosfera. Ai shtrihet rreth 20 milje (32 kilometra) mbi Tokë. Lundrimi rreth atmosferës është një përzierje molekulash – copa të vogla ajri aq të vogla sa i merrni miliarda prej tyre sa herë që merrni frymë.

Mbi atmosferën është hapësira. Quhet kështu sepse ka shumë më pak molekula, me shumë hapësirë boshe midis tyre.

A keni menduar ndonjëherë se si do të ishte të udhëtoje në hapësirën e jashtme – dhe më pas të vazhdosh? Çfarë do të gjenit? Shkencëtarët si unë janë në gjendje të shpjegojnë shumë nga ato që do të shihni. Por ka disa gjëra që nuk i dimë ende, si për shembull nëse hapësira thjesht vazhdon përgjithmonë.

Në fillim të udhëtimit tuaj nëpër hapësirë, mund të njihni disa nga pamjet. Toka është pjesë e një grupi planetësh që të gjithë rrotullohen rreth Diellit – me disa asteroidë dhe kometa të përziera gjithashtu.

Ju mund ta dini se Dielli është në fakt vetëm një yll mesatar dhe duket më i madh dhe më i ndritshëm se yjet e tjerë vetëm sepse është më afër. Për të arritur te ylli tjetër më i afërt, do t’ju duhet të udhëtoni nëpër triliona milje hapësirë. Nëse do të mund të hipnit në sondën më të shpejtë hapësinore që ka bërë ndonjëherë NASA, do t’ju duheshin ende mijëra vjet për të arritur atje.

Nëse yjet janë si shtëpitë, atëherë galaktikat janë si qytete të mbushura me shtëpi. Shkencëtarët vlerësojnë se ka 100 miliardë yje në galaktikën e Tokës. Nëse do të mund ta zmadhonit, shumë përtej galaktikës së Tokës, ato 100 miliardë yje do të përziheshin së bashku – ashtu siç bëjnë dritat e ndërtesave të qytetit kur shikohen nga një aeroplan.

Kohët e fundit astronomët kanë mësuar se shumë apo edhe shumica e yjeve kanë planetët e tyre në orbitën. Disa janë madje si Toka, kështu që është e mundur që ata mund të jenë shtëpia e qenieve të tjera që pyesin se çfarë ka atje.

Ju do të duhet të udhëtoni nëpër miliona triliona milje të tjera hapësirë vetëm për të arritur një galaktikë tjetër. Pjesa më e madhe e kësaj hapësire është pothuajse plotësisht e zbrazët, me vetëm disa molekula endacake dhe grimca të vogla misterioze të padukshme që shkencëtarët i quajnë “materie e errët”.

Duke përdorur teleskopë të mëdhenj, astronomët shohin miliona galaktika atje – dhe ata thjesht vazhdojnë të ecin, në çdo drejtim.

Nëse do të mund të shikonit për një kohë mjaft të gjatë, për miliona vjet, do të dukej sikur hapësira e re po shtohet gradualisht midis të gjitha galaktikave. Ju mund ta imagjinoni këtë duke imagjinuar pika të vogla në një tullumbace të shfryrë dhe më pas duke menduar për ta hedhur në erë. Pikat do të vazhdojnë të lëvizin më larg, ashtu si janë galaktikat.

Nëse do të mund të vazhdonit të dilni, aq sa doje, a do të vazhdonit të kalonit përgjithmonë pranë galaktikave? A ka një numër të pafund galaktikash në çdo drejtim? Apo e gjithë kjo përfundimisht përfundon? Dhe nëse përfundon, me çfarë përfundon?

Këto janë pyetje për të cilat shkencëtarët nuk kanë ende përgjigje të qarta. Shumë mendojnë se ka të ngjarë që ju thjesht të vazhdoni të kaloni galaktikat në çdo drejtim, përgjithmonë. Në atë rast, universi do të ishte i pafund, pa fund.

Disa shkencëtarë mendojnë se është e mundur që universi përfundimisht të mbështillet në vetvete – kështu që nëse do të mund të vazhdonit të dilni, një ditë do të ktheheshit aty ku keni filluar, nga drejtimi tjetër.

Një mënyrë për të menduar për këtë është të imagjinoni një glob dhe imagjinoni se jeni një krijesë që mund të lëvizë vetëm në sipërfaqe. Nëse filloni të ecni në ndonjë drejtim, për shembull në lindje, dhe thjesht vazhdoni të ecni, përfundimisht do të ktheheshit atje ku keni filluar. Nëse ky do të ishte rasti për universin, do të thoshte se ai nuk është pafundësisht i madh – megjithëse do të ishte akoma më i madh nga sa mund ta imagjinoni.

Në secilin rast, nuk mund të arrini kurrë në fundin e universit apo hapësirës. Shkencëtarët tani e konsiderojnë të pamundur që universi të ketë një fund – një rajon ku galaktikat ndalojnë ose ku do të kishte një lloj pengese që shënon fundin e hapësirës.