Shkencëtarët zbulojnë se bakteret që prodhojnë celulozë mund të mbijetojnë në Mars

Mundësia e mbijetesës së kulturave të kombucha nën mjedise të ngjashme me Marsian është studiuar nga një ekip ndërkombëtar kërkimor që përfshin Universitetin e Göttingen. Kombucha, i njohur gjithashtu si kërpudhat e çajit ose çaji i kërpudhave, është një pije popullore që bëhet duke fermentuar çajin me sheqer duke përdorur kultura kombucha, një kulturë simbiotike e baktereve dhe majasë.

Çuditërisht, një specie bakteriale që prodhon celulozë vazhdoi pavarësisht nga atmosfera e simuluar marsiane që shkatërroi ekologjinë mikrobike të kulturave të kombuchës. Gjetjet u botuan në revistën Frontiers in Microbiology.

Në vitin 2014, me ndihmën e Agjencisë Evropiane të Hapësirës, studiuesit që punojnë në projektin “Biologjia dhe Eksperimenti i Marsit” (BIOMEX) nisën kulturat e kombucha në Stacionin Ndërkombëtar të Hapësirës (ISS).

Objektivi ishte për të kuptuar më mirë elasticitetin e celulozës si një biomarker, strukturën gjenomike të kombucha-s dhe sjelljen e saj jashtëtokësore të mbijetesës. Mostrat u riaktivizuan në Tokë dhe u kultivuan për dy vjet e gjysmë të tjerë pas një viti e gjysmë në kushte të simuluara marsiane jashtë ISS.

Duke punuar së bashku me studiues nga Universiteti i Minas Gerais në Brazil, Profesor Bertram Brenig, drejtor i Institutit të Mjekësisë Veterinare të Universitetit të Göttingen-it, ishte përgjegjës për renditjen dhe analizën bioinformatike të metagjenomeve të kulturave të riaktivizuara dhe kulturave individuale të kombuchës.

“Bazuar në analizën tonë metagjenomike, ne zbuluam se mjedisi i simuluar marsian ndërpreu në mënyrë drastike ekologjinë mikrobiale të kulturave të kombucha-s. Megjithatë, ne u befasuam kur zbuluam se bakteret që prodhojnë celulozë të gjinisë Komagataeibacter mbijetuan.”

Rezultatet sugjerojnë se celuloza e prodhuar nga bakteret është ndoshta përgjegjëse për mbijetesën e tyre në kushte jashtëtokësore. Kjo gjithashtu siguron dëshminë e parë që celuloza bakteriale mund të jetë një biomarker për jetën jashtëtokësore dhe membranat ose filmat me bazë celulozë mund të jenë një biomaterial i mirë për mbrojtjen e jetës dhe prodhimin e mallrave të konsumit në vendbanimet jashtëtokësore.

Një tjetër aspekt interesant i këtyre eksperimenteve mund të jetë zhvillimi i sistemeve të reja të shpërndarjes së barnave, për shembull, zhvillimi i ilaçeve të përshtatshme për përdorim në hapësirë. Një fokus tjetër ishte në hetimet për ndryshimet në rezistencën ndaj antibiotikëve: ekipi hulumtues ishte në gjendje të tregonte se numri i përgjithshëm i gjeneve të rezistencës ndaj antibiotikëve dhe metaleve – që do të thotë se këta mikroorganizma mund të mbijetojnë pavarësisht antibiotikëve ose metaleve në mjedis – u pasuruan në kulturat e ekspozuara.

“Ky rezultat tregon se vështirësive që lidhen me rezistencën ndaj antibiotikëve në mjekësi në hapësirë duhet t’i kushtohet vëmendje e veçantë në të ardhmen,” thanë shkencëtarët.