Studiuesit e Alabamës zbulojnë specie breshkash ‘gjigante’ 83 milionë vjeçare

Një guaskë breshke e fosilizuar që qëndroi pa u vënë re për dekada në koleksionin në Universitetin e Alabama në fakt i përket një specie të panjohur më parë të breshkës ‘gjigante’ të ujërave të ëmbla që endej në shtet gjatë kohës së dinosaurëve, sipas hulumtimit të botuar sot.

Studiuesit tani me bazë në Shkollën e Matematikës dhe Shkencës në Alabama, Universiteti Shtetëror i Kalifornisë-Fullerton dhe Qendra Shkencash McWane në Birmingham botuan një punim që përshkruan speciet e panjohura më parë të breshkave që jetonin afërsisht 83 milionë vjet më parë.

Andrew Gentry, tani një anëtar i fakultetit në Shkollën e Matematikës dhe Shkencës në Alabama, filloi të hulumtonte breshkën ndërsa po mbaronte doktoraturën në biologji në UAB dhe është autori kryesor i botimit.

“Gjëja që na ra në sy ishte madhësia e saj,” tha Gentry për AL.com. “Ishte gjigante.

“Breshkat e ujërave të ëmbla janë përgjithësisht shumë më të vogla se speciet detare, por kjo gjë ishte afërsisht e njëjtë me madhësinë e disa breshkave të detit që ishin përreth gjatë asaj periudhe kohore.”

Lloji i ri, i quajtur Appalachemys ebersolei, është pjesë e një grupi të zhdukur të breshkave të mëdha të ujërave të ëmbla të quajtura macrobaenids që janë gjetur në Amerikën e Veriut dhe Azi që datojnë afërsisht 90-55 milion vjet më parë.

Në atë kohë, pjesa më e madhe e Alabamës jugore ishte nën ujë, pasi dinosaurët si Appalachiasaurus enden në tokë. Ashtu si shumë fosile me bazë tokësore nga ajo periudhë kohore, mbetjet e Appalachemys u zbuluan në një depozitë detare, me gjasë sepse kafsha vdiq pranë bregut dhe mbetjet e saj u shpërndanë në det ku u ruajtën në baltë.

Breshka e lashtë gjithashtu do të duhej të merrej me grabitqarët, duke përfshirë krokodilët masivë, dinosaurët dhe mozaaurët, ndoshta një nga arsyet pse zhvilloi një guaskë kaq të madhe mbrojtëse.

Gentry tha se mbetjet e specieve të reja fillimisht supozohej se ishin nga një breshkë detare detare kur ato u mblodhën në vitet 1980 dhe nuk mendohej se ishin të rëndësishme. Si rezultat, studiuesit nuk kanë as një vendndodhje të caktuar se ku u mblodhën sepse të dhënat rreth fosilit ishin të paplota.

Gentry tha se analiza e tokës së materialit që rrethon guaskën fosile i ka ndihmuar studiuesit të ngushtojnë vendndodhjen në një pjesë të vogël të vendndodhjeve të mundshme për zbulimin e fosileve, të gjitha në Alabama qendrore lindore, dhe të vërtetojnë se guaska është midis 83 dhe 85 milion vjet. e vjetër.

Predha u mbajt në ruajtje në Muzeun e Historisë Natyrore në Alabama për rreth 25 vjet derisa James Parham, atëherë kurator i muzeut dhe tani profesor në UC Fullerton, kuptoi se mbetjet ishin diçka ndryshe dhe filloi hetimin.

“Isha në dijeni të ekzemplarit për më shumë se një vit pasi u bëra kurator, por kurrë nuk e ekzaminova nga afër sepse ishte etiketuar gabimisht si një specie e zakonshme”, tha Parham në një njoftim për shtyp. “Kur më në fund hapa kabinetin ku ishte ruajtur, e kuptova menjëherë se ishte i rëndësishëm. Nuk do ta harroj kurrë atë moment.”

Pas transferimit në Kaliforni, Parham i kërkoi studentit të diplomuar Gentry që të vazhdonte hetimin, rezultatet e të cilit u publikuan sot në revistën shkencore The Anatomical Record. Caitlyn Kiernan e Qendrës Shkencore McWane gjithashtu kontribuoi dhe renditet si një bashkëautore.

Lloji i ri u emërua për Jun Ebersole, drejtor i koleksioneve në Qendrën Shkencore McWane, për kontributin e tij gjatë gjithë jetës në paleontologji në Alabama.

“Jun ka qenë një nga përkrahësit më të zëshëm të kërkimit paleontologjik në Alabama,” tha Gentry. “Ai është një botues pjellor dhe ka emëruar dhjetëra lloje fosile nga Alabama, e cila nga ana tjetër ka tërhequr vëmendjen ndaj paleontologjisë së Alabamës në një mënyrë që shumë pak njerëz para tij kanë qenë në gjendje ta bëjnë.

“Puna që ai vazhdon të bëjë në mbledhjen dhe katalogimin dhe studimin e fosileve të Alabamës është e paçmueshme dhe ne shpresonim që duke e emëruar këtë specie të rëndësishme pas Qershorit, në një farë mënyre do të njihte kontributin e tij në paleontologjinë e Alabamës.”