Prishja e planit të DD-së për t’i dhënë fund monopolit të kërkimit të Google

Vitin e ardhshëm, një gjykatë mund t’i thotë Google të bëjë gjithçka, nga sindikimi i rezultateve të kërkimit deri te shitja e shfletuesit Chrome. Këto mjete juridike dhe të tjera u përfshinë në një kërkesë javën e kaluar nga Departamenti i Drejtësisë, i cili synon të shkatërrojë monopolin e kërkimit të Google.

Propozimet e DD-së nxirrnin në pah publikun se çfarë dëshiron vërtet qeveria nga Google. Megjithëse ankesa u depozitua në vitin 2020, faza e parë e gjyqit u fokusua vetëm nëse Google ishte përgjegjës për dëmet antitrust që pretendonte qeveria. Pasi gjyqtari Amit Mehta vendosi këtë verë se Google është një monopolist i paligjshëm në shërbimet e përgjithshme të kërkimit dhe reklamat e teksteve të kërkimit, qeveria më në fund ka paraqitur planin e saj se si të rivendosë konkurrencën, me propozime që variojnë nga ndryshimet relativisht të thjeshta në praktikat e biznesit deri te ndryshimet e mëdha strukturore.

Mjetet juridike që DOJ po kërkon “do të rrezikojnë aftësinë e Google për të konkurruar në biznesin e saj kryesor të kërkimit dhe reklamimit të kërkimit”, thotë David Halliday, profesor i asociuar i menaxhimit strategjik dhe politikave publike në Shkollën e Biznesit George Washington. Pranimi i këtyre mjeteve juridike nga gjykatësi Mehta nuk do të ishte “një marrëveshje aq e madhe sa prishja e Standard Oil, por kjo do të ishte një marrëveshje më e madhe, mendoj unë, sesa prishja e AT&T”.

Nëse Mehta pranon vetëm disa nga këto propozime pas një prove dy-javore në prill, Google mund të jetë në gjendje më të mirë. Por ajo ende mund të shihte miliarda dollarë të rruar nga perandoria e saj. Dhe sipas ekspertëve që vëzhgojnë rastin, opsionet që tërheqin vëmendjen, si shitja e Chrome, mund të mos jenë kërcënimi më i madh për fuqinë e Google.

DD thotë se Google duhet të detyrohet të shesë Chrome sepse, si shfletuesi më i madh sipas pjesës së tregut, ai shërben si një pikë kritike aksesi për kërkim. Është instaluar si parazgjedhje në telefonat Android dhe kap rreth 60 për qind të tregut të shfletuesve në SHBA.

Qëllimi këtu është që Google të mos zotërojë një platformë të rëndësishme të ruajtjes së portës që mund ta përdorë për t’i drejtuar përdoruesit në motorin e tij të kërkimit dhe për t’i larguar ata nga të tjerët. Në praktikë, propozimi ngre shumë pyetje se si një shitje do të ndikonte në ueb.

Ka disa opsione për blerësit e mundshëm: Rumble, platforma e videove kundër “kulturës së anulimit”, ka deklaruar tashmë interesin e saj. Analisti i lartë i teknologjisë i Bloomberg Intelligence, Mandeep Singh, thotë se shumica e kompanive të tjera të mëdha të teknologjisë që mund ta dëshirojnë atë, si Amazon dhe Meta, ka të ngjarë të bllokohen si kërcënime të mundshme antitrust. Apple mund të jetë një përjashtim, thotë Singh, nëse qeveria dëshiron ta stimulojë atë të zhvillojë një motor kërkimi rival – diçka që Google e dekurajoi shumë me një marrëveshje fitimprurëse për ndarjen e të ardhurave. (Thënë kjo, Apple tashmë zotëron një shfletues të madh, i cili do të konsolidonte tregun e teknologjisë në një mënyrë tjetër.) Varësisht se kush e blen Chrome, gjykata mund të miratojë gjithashtu kushte që kufizojnë mënyrën se si një blerës e përdor atë.

Jashtë lojtarëve standardë të teknologjisë së madhe, Chrome mund të jetë gjithashtu i vlefshëm për kompanitë e mëdha të modeleve gjuhësore si OpenAI ose Anthropic, ku mund të sigurojë një kanal shpërndarjeje për chatbot-et e tyre të AI. “Chrome si një ent i pavarur nuk gjeneron të ardhura,” vëren Singh – vlera e tij qëndron në të pasurit e një audiencë të madhe për të fituar para. Pra, futja e tij në një produkt tjetër të bazuar në kërkim, veçanërisht nëse DOJ fiton mjete të tjera si rregullat e ndarjes së të dhënave, është një mundësi e mundshme.

A do të krijojë kjo në fakt një mjedis më të mirë, më konkurrues për motorët e kërkimit? Apo thjesht do t’i japë një kompanie tjetër (ndoshta një masive si Microsoft, e cila punon ngushtë me OpenAI) avantazhin e saj antikonkurrues? “Ekziston padyshim një çështje nëse thjesht po transferoni një aset të vlefshëm nga një kompani ku këto asete janë të integruara shumë ngushtë, në një kompani tjetër,” thotë Shubha Ghosh, drejtor i Institutit të Ligjit për Pronësinë Intelektuale në Universitetin e Sirakuzës. DuckDuckGo SVP i çështjeve publike, Kamyl Bazbaz thotë se gjyqtari dhe DD “duhet të jenë të kujdesshëm se si të sigurohen që një shitje të mos rezultojë në krijimin e një hapësire tjetër që është e vështirë të konkurrohet për të gjithë motorët e kërkimit”.

Por edhe nëse një kompani si OpenAI mund të lidhë një shfletues me produktin e saj të kërkimit, Singh thotë se nuk do të kishte domosdoshmërisht të njëjtin ndikim në treg. “Kur mendoni për kohën e shpenzuar në internet si një total, Google ka ende kohën më të madhe të shpenzuar”, falë gjithçkaje nga YouTube në Gmail, thotë Singh. Kjo e bën atë një fuqi unike për reklamat – që është, në thelb, mënyra se si motorët e kërkimit (dhe me gjasë, përfundimisht, disa shërbime të AI) fitojnë para. “Ju nuk mund të përsërisni fejesën.”

DOJ thotë se Google do të duhet gjithashtu të përdorë projektin e tij të shfletuesit me burim të hapur Chromium – i cili ndihmon në fuqizimin e shfletuesve Brave, Opera dhe Microsoft Edge – si pjesë e shitjes së Chrome. Qendra jopartiake e Zgjedhjes së Konsumatorit ka shprehur shqetësim për këtë rezultat, duke thënë se mund ta vërë projektin “në rrezik”. Singh duket më pak i shqetësuar, duke thënë se projekti me burim të hapur mund të “marrë rrugën e vet”, por ky është ende një rrezik i rëndësishëm për krijuesit e shfletuesve që mbështeten në të.

Në varësi të kufizimeve me të cilat përballet një blerës, Chrome mund të ofrojë një kanal të madh shpërndarjeje për çdo produkt tjetër që ata ofrojnë. Për konsumatorët, përvoja e shfletuesit ka të ngjarë të varet nga kush do ta blejë atë – një kompani që tashmë ka një ekip të zgjuar të ndërtimit të shfletuesit si Apple ose një kompani apo grup pa atë përvojë të specializuar, si një firmë e kapitalit privat.

Shitja e Chrome nuk do të thotë domosdoshmërisht që përdoruesit e tij të ndalojnë së shkuari te google.com, emri i të cilit ka qenë sinonim i “motorit të kërkimit” për dekada. “Unë mendoj se Google Search do të jetë ende faqja më e vizituar,” thotë Singh. “Por është vetëm biznesi i reklamave. Kur mendoni se pse reklamat e shfaqura në Google janë kaq efektive, Chrome është një pjesë e madhe e kësaj.”

Shitja e Chrome është pjesë e një projekti më të madh: ndalimi i Google që të përdorë të gjitha mjetet dhe platformat e tij të shumta për të promovuar në mënyrë të padrejtë njëri-tjetrin. Qeveria thotë se Google duhet të ndalohet veçanërisht nga preferenca e motorit të tij të kërkimit në shërbime të tjera – kjo do të thotë të shmangni gjëra të tilla si bërja e Google Search në Android ose degradimi i cilësisë së produkteve konkurruese atje.

“Google në thelb do të ndalohej të menaxhonte një motor kërkimi që bënte diçka tjetër përveç mbledhjes së njerëzve që shkuan në google.com ose vendosën preferencat e tyre si google.com”, thotë Halliday. “Në fakt do t’u lejonte të gjithë konkurrentëve të tyre shumë më tepër fleksibilitet sesa Google.”

DOJ kërkon që gjyqtari të ndalojë Google të bëjë gjëra të tilla si dhënia e kërkimit të vet, reklamave me tekst të kërkimit ose produkteve të AI “qasje preferenciale në aplikacionet ose të dhënat e Android ose në pronësi të Google” në krahasim me konkurrentët. Kjo do të thotë se Google nuk mund të bëjë gjëra të tilla si ta bëjë produktin e tij Gemini AI të detyrueshëm në pajisjet Android ose të degradojë cilësinë e produkteve rivale në Android.

Kërkesa që Google të shesë Chrome mund të jetë propozimi më tërheqës i DD-së, por një pjesë tjetër mund të jetë një marrëveshje edhe më e madhe. Qeveria dëshiron që Google të shpërndajë të dhënat mbi të cilat është ndërtuar motori i saj i kërkimit – duke ndërprerë një cikël vetë-përforcues që e ndihmon Google të qëndrojë në krye.

DOJ thotë se ndërsa Google gëlltiti pikat e hyrjes në motorët e kërkimit, vëllimi i madh i pyetjeve të kërkimit i dha asaj një avantazh tjetër. Ka më shumë informacion se çdo konkurrent për rezultatet e kërkimit që njerëzit i konsiderojnë të dobishme, dhe qeveria argumenton se kjo e bën të pamundur që dikush të arrijë. Rezultati është se Google përballet me pak presion konkurrues për të vazhduar përmirësimin e shërbimit të tij – i cili, edhe nëse ka motorin më të mirë të kërkimit në biznes, mund të përfundojë duke e përkeqësuar përvojën e përdoruesve. (Nëse nuk ju pëlqejnë përmbledhjet e inteligjencës artificiale të injektuara në krye të rezultateve të kërkimit tuaj, për shembull, a dëshironi që motori që i përdor ato të jetë e vetmja lojë në qytet?)

Propozimi i qeverisë (teorikisht) do ta ndryshonte atë. Për 10 vjet, DOJ dëshiron që Google të shpërndajë rezultatet e tij të kërkimit, sinjalet e renditjes dhe të dhënat e pyetjeve për konkurrentët me një kosto marxhinale. Ky lloj informacioni mund t’i lejojë motorët konkurrues të kërkimit si Bing i Microsoft ose DuckDuckGo të përmirësojnë shumë shpejt produktet e tyre. Nëse kjo ndodh, avantazhi konkurrues i motorëve të kërkimit ka të ngjarë të përqendrohet më shumë rreth veçorive shtesë të produktit që ato ofrojnë – çdo gjë nga privatësia deri te detajet e ndërfaqes së përdoruesit.

Singh e quajti ilaçin e rezultateve të kërkimit të DD-së “më të fortë” nga të gjitha propozimet. Google ka qenë në gjendje të ndërtojë një hendek të fortë përmes mbledhjes së tij të gjerë të të dhënave gjatë viteve, thotë Singh, kështu që “nëse e bëni atë indeks kërkimi të disponueshëm për të gjithë, atëherë potencialisht, mund të shihni më shumë konkurrencë në kërkim si rezultat i kësaj. ”

Google do të fitojë para nga sindikimi i këtyre të dhënave, por Singh thotë se nuk do të peshojë më shumë se humbja e avantazhit të tij të madh në kërkim. Ai parashikon se mund të ulë të ardhurat e Google nga kërkimi deri në 10 për qind, duke e krahasuar ndikimin me të ardhurat prej 10 miliardë dollarësh të Meta-s pasi Apple filloi të kërkonte cilësime më të rrepta të privatësisë në iOS.

“Nëse kjo do të ndodhte, papritmas kompanitë tuaja të kërkimit LLM si OpenAI, Anthropic, Mistral, Perplexity, këta djem do të jenë një konkurrent i jashtëzakonshëm në kërkim,” thotë Singh. “Arsyeja pse njerëzit shkojnë në Google Search është sepse indekset e tyre të kërkimit janë më të mirat.”

Sipas analistëve të çështjeve gjyqësore të Bloomberg Intelligence Matthew Schettenhelm dhe Jennifer Rie, porositja e të ashtuquajturave mjete juridike të sjelljes është shumë më e mundshme sesa një ndarje dhe ende mjaft kërcënuese për fundin e Google. “Një renditje e sjelljes ka të ngjarë të rezultojë në humbjen e pozicionit të paracaktuar dhe pjesës së tregut,” shkruajnë ata në një shënim të fundit kërkimor. “Ndikimet përfundimtare do të varen nga qëllimi i urdhrit dhe sjellja pasuese e përdoruesit”, por ata parashikojnë një humbje të mundshme neto mbi 28 miliardë dollarë. Ndërsa Google planifikon të apelojë vendimin, Schettenhelm dhe Rie parashikojnë se vendimi i Gjykatës së Qarkut DC do të mbahet në fuqi, duke e quajtur atë “të arsyetuar mirë, të plotë dhe të bazuar në një kornizë të drejtpërdrejtë antitrust”.

Mund të tingëllojë e habitshme që qeveria të bëjë që Google të licencojë disa nga të dhënat e saj më të vlefshme, por Ghosh thotë se është e mundur. “Të dhënat nuk mbrohen me të vërtetë, në vetvete, nga prona intelektuale,” thotë ai. “Nuk është sikur Google i krijoi të dhënat. Ata krijuan platformën që lejoi gjenerimin e të dhënave.” Është si të pyesësh se kush zotëron një ngjarje lajmesh, shton ai. “Lajmet janë pikërisht ajo që ndodh, dhe ju thjesht keni një agjenci që e mbledh atë ose e vëzhgon atë. Por kjo në vetvete nuk krijon asnjë lloj të drejte pronësie.”

Thënë kështu, Halliday vëren se tarifat e sindikatës do ta bëjnë ende Google të pasur me siguri. “Me të pasur, dua të them më pak të pasur se sot,” thotë ai, “por ende shumë, shumë i pasur në krahasim me kompanitë e tjera.”

Ndoshta kërkesa më e drejtpërdrejtë është ndalimi i Google për të arritur kontratat përjashtuese për vendosjen e preferuar të produkteve të tij të kërkimit në shfletues dhe telefona. Google do të ndalohet të hyjë në marrëveshje për ndarjen e të ardhurave për të shpërndarë produktin e tij të kërkimit ose për të ofruar diçka me vlerë për Apple, prodhuesit e telefonave Android ose kompanitë e shfletuesve për çdo lloj parainstalimi të paracaktuar ose vendosje të preferuar. Kjo do të thotë një fund për gjëra të tilla si marrëveshja e saj shumë miliardë dollarëshe me Apple për vendosjen kryesore në Safari për macOS dhe iOS.

Kjo nuk është befasuese duke pasur parasysh se sa pjesë e provës u përqendrua në atë marrëveshje të ndarjes së të ardhurave të Apple. Por për ironi, Google mund të përfitojë nga disa prej këtyre ndryshimeve. “Edhe nëse parandaloni që këto kontrata të bëhen ndërmjet kompanive dhe futni një mekanizëm ofertash, mund të mos ketë asnjë ofertues tjetër që është i gatshëm t’i paguajë Apple 20 miliardë dollarë,” thotë Singh. “Në këtë rast, nëse ka ndonjë gjë, kostot e blerjes së trafikut mund të ulen për Alphabet dhe njerëzit mund të përdorin akoma Google sepse ka markën dhe këto zakone janë të vështira për t’u ndryshuar. Dhe kështu që në fakt mund të jetë një përfitim neto për Google.”

Halliday thotë se ndalimi i marrëveshjes së paracaktuar të Google për Apple është “ndoshta një larje në fund për Google” pasi ai mund të kursejë paratë që shpenzoi atje. Por ka të ngjarë të ndikojë ende në të ardhurat e Google duke reduktuar numrin e njerëzve që kërkojnë në shërbimin e tij.

Vendimi i propozuar do të kërkonte ekrane të zgjedhura në Chrome dhe Android që përdoruesit të zgjedhin motorin e tyre të preferuar të kërkimit. Ky lloj ilaçi është provuar si një ilaç antitrust në Evropë, ku thuhet se ka pasur pak ndikim në pjesën e tregut të Google . Por disa përkrahës e kanë vënë fajin në mënyrën se si e zbatoi Google, diçka që një komitet i pavarur mund ta shqyrtojë këtu. Paditësit shtetërorë të udhëhequr nga Kolorado po kërkojnë gjithashtu që Google të financojë një program kombëtar arsimor që do të informojë konsumatorët për mjetet juridike. Kjo mund të përfshijë edhe “pagesat nxitëse afatshkurtëra për përdoruesit që zgjedhin vullnetarisht një GSE të paracaktuar nga Google [motor i përgjithshëm kërkimi] në një ekran Zgjedhja”.

Ndërsa konkurrentët e Google Search dhe Chrome sigurisht që do të përfitonin nga shumë prej zgjidhjeve, Mozilla – e cila drejton shfletuesin Firefox dhe mbështetet masivisht në pagesat nga Google – paralajmëron se propozimi i DOJ mund të “ndikojë në mënyrë të panevojshme konkurrencën e shfletuesit”. Zëdhënësi i Mozilla-s Brandon Borrman thotë në një deklaratë se “siç është shkruar, mjetet juridike do të dëmtojnë shfletuesit e pavarur pa përfitime materiale për konkurrencën e kërkimit”. Gjatë provës, Google vuri në dukje se Firefox-i në të vërtetë kaloi në kërkimin Yahoo në një moment – ​​vetëm për t’u kthyer në Google pasi përdoruesit e urrenin atë.

Por Bazbaz i DuckDuckGo thotë se industria mund të shohë “një valë në rritje që ngre të gjitha varkat”. Teoria thotë se, me kalimin e kohës, të ardhurat nga reklamat do të ndiqnin motorët e tjerë të kërkimit ndërsa rriten në madhësi, duke ndihmuar pagesat e ndarjes së të ardhurave në kanalet e shpërndarjes si Mozilla të kompensojnë pagesat e mëdha që do të humbiste nga Google. Dhe Apple në veçanti mund të ketë një nxitje më të madhe për të zhvilluar konkurrentin e vet të kërkimit pa marrëveshje ekskluzive, diçka që qeveria e ka theksuar shpesh.

Gjykatësi Mehta zbuloi gjithashtu se Google ruante një monopol të paligjshëm në tregun e reklamave me tekst të kërkimit, duke ngarkuar më shumë se një çmim të arsyeshëm konkurrues për reklamat, duke degraduar cilësinë e tyre. Për të korrigjuar këtë, qeveria po propozon që Google t’u japë reklamuesve më shumë transparencë dhe kontroll. Sipas propozimit, Google duhet t’u japë reklamuesve më shumë informacion mbi performancën dhe kostot e reklamave të tyre dhe t’u japë atyre më shumë opsione se si synohen reklamat e tyre. Google do të duhet gjithashtu të lejojë reklamuesit të eksportojnë të dhënat e tyre të reklamave me tekst të kërkimit, duke e bërë më të lehtë kalimin te rivalët.

Ekziston një kërkesë që qeveria nuk e bëri veçanërisht: detyrimi i Google për të shitur Android. Por ai thotë se opsioni duhet të jetë i disponueshëm nëse Google dështon të pajtohet me mjetet e tjera juridike ose nëse këto mjete juridike rezultojnë më pak efektive sesa pritej.

“Google do të ketë shumë stimuj për të mos pajtuar,” thotë Adam Epstein, president dhe bashkë-CEO i adMarketplace, një treg reklamash kërkimi. “Kjo është me të vërtetë ku loja me top do të fitohet ose humbet për konsumatorin, reklamuesit dhe botuesit.” Në atë rast, një shitje e Android është një nga kartat përfundimtare që DOJ mund të luajë.

Ashtu si Chrome, sistemi operativ Android i Google për celular shërben si një pikë e rëndësishme aksesi për kërkimin. Humbja e Android, thotë Singh, “do t’i godiste vërtet në zorrë”, pasi është vendi ku Google merr aq shumë nga shpërndarjet e tij celulare. Ajo do ta vendoste dominimin e saj në kërkimin e kapjeve në një mënyrë të re.

“E vetmja rreshtim i argjendtë këtu për Alphabet është se DOJ po flet për një shitje të detyruar të Chrome dhe jo Android,” thotë Singh. “Sistemi operativ është shumë më i rëndësishëm se çdo gjë tjetër për një kompani teknologjike,” thotë ai. “Sistemi operativ është thelbi i shpërndarjes.”

Edhe nëse DOJ merr gjithçka tjetër që dëshiron, Google nuk ka gjasa të bjerë nga pozicioni i saj si një kompani e madhe teknologjike. “Për sa kohë që ata kanë bizhuteritë e tyre të kurorës – si YouTube, dhe Android dhe Google Search – për sa kohë që janë pjesë e një entiteti, ata do të jenë gjithmonë ndër kompanitë më të mira.”