Inxhinierët e AI-së refuzojnë ofertat prej 1.5 miliardë dollarësh të Meta-s për të ndërtuar sipas kushteve të tyre
Ndërsa kompanitë e mëdha të teknologjisë dhe liderët e industrisë gërmojnë gjithnjë e më thellë në fondet e tyre për të rekrutuar talente të inteligjencës artificiale, po lind një pyetje e thellë: A mund ta fitojë vetëm paraja betejën për mendjet që ndërtojnë teknologjitë më të fuqishme të së nesërmes? Ngjarjet e fundit sugjerojnë se, për një numër në rritje inxhinierësh dhe studiuesish, përgjigjja është gjithnjë e më shumë, dhe në mënyrë të prerë, jo.
Edhe pse nuk janë shumicë, shumë inxhinierë po zgjedhin të refuzojnë oferta të papara në favor të qëndrimit besnikë ndaj misionit, vlerave dhe mundësisë për ta formësuar teknologjinë sipas kushteve të tyre.
Asnjë rast nuk e ilustron këtë dinamikë të re më mirë se ai i Thinking Machines Lab dhe bashkëthemeluesit të saj, Andrew Tulloch. Kur CEO i Meta, Mark Zuckerberg, vendosi synimin e tij për të sjellë talentet më të mira të IA-së gjeneruese në Superinteligence Labs të tij të reja, ai kontaktoi dhjetëra punonjës në Thinking Machines, duke u përpjekur të rekrutonte disa nga mendjet më të profilit të lartë në këtë fushë, sipas The Wall Street Journal.
Më i shquari midis tyre ishte Tulloch, një inxhinier i njohur për punën e tij me ndikim si në Meta ashtu edhe në OpenAI, të cilit thuhet se iu ofrua një paketë kompensimi që mund të kishte arritur në total 1.5 miliardë dollarë gjatë disa viteve, varësisht nga performanca e aksioneve dhe bonuset e kompanisë.
Tulloch, së bashku me pjesën tjetër të kolegëve të tij në Thinking Machines, refuzoi.
Raportet tregojnë se Mira Murati, CEO e Thinking Machines dhe një tjetër objektiv i shquar, gjithashtu hodhi poshtë ofertat e Zuckerberg-ut – jo vetëm duke refuzuar bisedimet për blerje, por edhe duke parë ekipin e saj të refuzonte ofertat masive financiare personale. Meta, nga ana e tij, i hodhi poshtë shifrat e sakta si të ekzagjeruara kur u pyet për koment nga WSJ, por nuk e ka mohuar shtytjen më të gjerë për të punësuar studiues të elitës nga rivalët.
Këto refuzime po nxjerrin në pah një trend në rritje në inteligjencën artificiale. Ndërsa historikisht, inxhinierët më të famshëm të Silicon Valley njiheshin për lëvizjen midis kompanive në ndjekje të kompensimit gjithnjë e më të lartë, shumë nga pionierët e sotëm të IA-së duket se nxiten nga motivime përtej pagës. Disa, si ata në Thinking Machines, përmendin besnikërinë ndaj misionit të tyre, dëshirën për të ndihmuar në formësimin e drejtimit të kompanive të tyre nga brenda dhe një skepticizëm për vënien në punë të teknologjisë revolucionare kryesisht për reklama ose kthime për aksionarët.
Sipas atyre që janë të njohur me përpjekjet e rekrutimit, histori të ngjashme po zhvillohen në të gjithë sektorin. Meta, pavarësisht burimeve dhe gatishmërisë së saj për të bërë oferta historike, ka arritur të punësojë vetëm një numër të kufizuar punonjësish larg startup-eve konkurruese të inteligjencës artificiale. Shumica e përpjekjeve, veçanërisht me studiues të respektuar, janë refuzuar.
Këto vendime pasqyrojnë një etos të ri midis disa prej mendjeve më të ndritura në teknologji. Mundësia për të punuar në ekipe të ngushta të udhëhequra nga vizionarë si Mira Murati ose për të ndjekur qëllime ambicioze jashtë hijes së korporatave më të mëdha të teknologjisë është bërë një tërheqje më tërheqëse sesa edhe marrëveshjet e jashtëzakonshme që premtojnë t’i bëjnë përfituesit menjëherë të pasur.
Ndërsa ky ndryshim shpaloset, ai nënvizon kompleksitetin në rritje të konkurrencës në inteligjencën artificiale. Për disa nga inovatorët më të kërkuar të fushës, faktorë si besimi në lidership, qëllimi i përbashkët dhe liria krijuese për të ndikuar në punë inovative po fillojnë të tejkalojnë stimujt financiarë që dikur mendoheshin të pakrahasueshëm.